De Bloeimeesters over Camellia.
Sommige planten hebben last van een imagoprobleem. Dat kunnen ze natuurlijk ook niet helpen, maar het is wel jammer. Camellia is er zo eentje. Veel mensen denken dat de Camellia altijd een beetje een stijve plant is met iets te ingewikkelde bloemen die er uitgebloeid als vieze bruine dotten in blijven hangen. En inderdaad er zijn Camellia japonica cultivars die precies aan deze beschrijving voldoen. Maar zoals wel vaker, er is meer dan we op het eerste gezicht zien. Allereerst zijn er meer soorten dan we denken. Om precies te zijn honderden. Helaas zijn verreweg de meeste van deze soorten subtropisch of zelfs tropisch en hebben we er voor onze tuinen niets aan. Klimaatverandering mag dan zorgen voor mildere winters, maar subtropisch is het klimaat in Nederland echt nog niet. Maar toch zijn er ook goed winterharde soorten die tamelijk onbekend zijn gebleven. De belangrijkste hiervan is de Japanse soort Camellia sasanqua. Met deze elegante Japanse soort is bovendien veel gekruist, zodat er ook hybriden zijn ontstaan die goed winterhard zijn en het beste van de verschillende ouders in zich verenigen.
Camellia sasanqua
De Bloeimeesters zijn wel fan van de Camellia. Misschien ook niet zozeer van die wat ouderwetse stijve Camellia japonica cultivars met die ingewikkelde gevulde bloemen, maar toch. Want wat heeft bijvoorbeeld die Camellia sasanqua in petto voor de tuinier. Dat is nogal wat. Een bijzondere bloeitijd bijvoorbeeld. Deze groep Camellia’s begint namelijk in de herfst al met bloeien, zeg vanaf September en bloeit dan de hele herfst en vroege winter door. Dat is natuurlijk voor iedere cultivar net weer een beetje anders, daarom hebben we er in onze webwinkel vanzelfsprekend goed opgelet dat de bloeitijden correct staan aangegeven. Het wereldrecord langbloeien (of op zijn minst het Nederlands record) werd laatst gevestigd door de Camellia sasanqua Hiryu die vier maanden, twee weken en drie dagen achter elkaar stond te bloeien, tot in Februari aan toe. Een erg betrouwbare cultivar is ook de Cleopatra, met enkele zachtrose geurende bloemen. Een heerlijk winterparfum.
Welke grond
Waar je bij Camellia’s wel een beetje op moet letten is de grond. Zware kalkrijke kleigrond, nee, dat blieven ze niet. Zuur zand daarentegen is helemaal geen probleem al vinden ze humusrijke zwarte grond met een zuurgraad van rond de 5 het allerlekkerst. Laat dat nou net vaak omschreven worden als prima tuinaarde. Twijfel je een beetje aan de geschiktheid van jouw tuingrond, gebruik dan bladcompost of tuinturf om de hoeveelheid organische stof in de grond en de zuurgraad te sturen in de richting van wat de Camellia het allerlekkerste vindt. Zon of schaduw, daar wordt over gediscussieerd onder kenners. Wij zeggen, zet de voorjaarsbloeiende soorten bij voorkeur in de schaduw, maar stoor je daar bij de herfstbloeiende soorten niet aan. Die kunnen namelijk prima ook in de zon staan. Als de grond maar goed is natuurlijk.
Als je eenmaal zo dapper bent geweest je over de eerste aarzeling ten opzichte van Camellia heen te zetten blijken het verrassend praktische struiken in het tuingebruik. Zeker de herfstbloeiers. Immers wie wil er geen wintergroene elegante struik met bloemen in de sombere November maand als er verder vrijwel niets bloeit in je tuin? Bloemen die bovendien ook nog eens lekker geuren. Een extra bonus…
En zoals dat wel vaker gaat bij de Bloeimeesters, toen we beter gingen kijken bleken er tussen de voorjaarsbloeiende natuurlijk ook prachtige selecties te zitten die qua schoonheid niet onderdoen voor de herfstbloeiers. Of wat dacht je van de Camellia japonica Kingyo-tsubaki met blaadjes als een vissenstaart. Super geestig detail.
